Zelan ikasten du haur batek? Zeintzuk dira eragiten duten aldagaiak? Zer hartu behar dut kontuan ikaskuntza prozesua ahalbidetzeko?

Ikaskuntza funtsezko lau prozesu konbinatzearen ondorioz gertatzen da; Alde batetik, jasotzeko prozesua, hau da, ulertzea, asimilatzea eta erreproduzitzea; beste alde batetik, aurkikuntza prozesua, hau da, identifikatzea, antolatzea eta aldez aurreko gure egitura kognitibora egokitzea; jarraiki, prozesu esanguratsua, hau da, informazioa gure aurretiko ezagutzekin lotzen dugu, kontzeptuzko, prozedurazko eta jarrerazko eduki berriei berezko esanahia emateko; azkenik, berriz, prozesu errepikakorra, informazio modu arbitrarioan buruz ikastea besterik ez dugu.

 Ikasteko, irakasteko eta arrazoitzeko arrazoi bat da, baina hau ez da emaitza zuzena. Hau da, ikaslea bere aldetik ahalegintzen ez bada, irakasteko saio onenak alferrik izango dira.
Bestalde, ikasteko asmorik gabe gauza asko ikas daitezke, hau da, praktika erabiliz edota esperimentazio tektika erabiliz. Azkenik, ikasteko ez da guztiz beharrezkoa norbaitek guri irakastea. Hau da, ezaugarri pertsonalak dira; aurretiko ezagutzak, beharrak, ideiak, interesak, lehentasunak edo desioak. Ezagutzaren xede den informazioa identifikatzeko, antolatzeko, erlazionatzeko, lantzeko, zabaltzeko, eraldatzeko eta aplikatzeko trebetasunak.

Amaitzeko, esan baherra dago, hezitzailea ikaskuntza prozesua ahalbidetzeko arduradun itzela eta ezin hobea dela. Hezitzailea, ikasleentzat eredu itzela izan behar da, bere izaera eta nortasunarkin lotra estua duena. Gainera, ikasleekin elkarreragiteko eraren bidez duen eragina, giza kalitateak, pertsona mota ezberdinak, heldutasun mentala eta intelektualetara guztiz baldintzatua daudenak. Horretaz aparte, irakaslea helburuak guztiz zehaztuta eduki behar ditu, hau da, orduetan zehar zer egingo duten, ze nolako ekintzak jorratuko dituzten (abestiak, teorikoak, ipuinak), nolakoak izango diren (banaka, bikoteka, taldeka...), kurrikuluma guztiz zehaztuta izatea, etab.